این هم کامیار است با گلوله ای برفی در دست که می خواهد من یا مادرش را هدف خود قرار دهد! بهمن امسال پس از چند روز که از بارش برف گذشته بود باز هم توسکستان تنها گزینه ما شد.البته بیشتر برف ها آب شده بود.ولی آن قدر بود که کامیار برف بازی کند.رودخانه پر آب بود و صدای گوش نوازش از هر سو به گوش می رسید.
۱۳۸۸ اسفند ۱۰, دوشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر